ทิ้งตัวแบบหมู่ที่อาทิตย์-ธารา

กลับถึงบ้านแบบยังมีพลังเหลือ การย้ายที่นอนครั้งนี้ไม่ใช่การไปเที่ยว เวลาโพสต์รูปเราจึงตัดแฮชแทก ‪#‎ปีนี้เราจะเที่ยวน้อยลง‬ ออกไป เดิมทีคุณแม่อยากให้สองคืนสามวันที่ผ่านมาเป็นช่วงเวลาแห่งการทิ้งตัว จึงเลือกบ้านสัจจะที่อาทิตย์-ธาราซึ่งเคยเป็นบ้านพักส่วนตัวของเจ้าของที่ออกตัวว่า ที่นี่ไม่ใช่รีสอร์ทหรือโรงแรม บ้านหลังนี้อยู่ริมแม่น้ำ มีสองห้องนอน ผนังเป็นกระจกหันหน้าออกแม่น้ำบางปะกง ไม่มีทีวี

หลังจากตกลงกันเป็นมั่นเป็นเหมาะถึงจุดประสงค์ของการพักผ่อนใกล้บ้านเพื่อสัมผัสธรรมชาติและความเรียบง่ายครั้งนี้ ของที่เตรียมไปจึงไม่มีไอแพด มีแต่เกมบิงโก สแครบเบิล หนังสือ ดินสอสี และสมุดวาดเขียน แต่สถานการณ์พลิกผันทันทีเมื่อเราถึงบ้านพักตอนบ่ายขณะที่อุณหภูมิภายนอกทะลุ 40 องศาเซลเซียส เครื่องปรับอากาศแบบตั้งพื้นที่ใช้มานานกว่าสิบปีเท่ากับอายุของบ้าน ไม่อาจสู้ไอร้อนผ่าวนอกบ้านได้ แม้จะเปิดทิ้งไว้เป็นชั่วโมงแล้วก็ตาม

คุณแม่ยอมรับว่าร้อนมากจริง ๆ แต่บอกทุกคนให้อยู่นิ่ง ๆ ทำใจให้เย็น แล้วเราจะไม่ร้อน จากนั้นเผลอหลับไป ตื่นมาอีกที เสื้อเปียกชุ่มไปด้วยเหงื่อ เงยหน้าขึ้นจากฟูก เห็นพ่อลูกยืนจ่อเครื่องปรับอากาศ ประหนึ่งว่าเป็นอุปกรณ์ต่อพ่วงของเครื่องนั่นเลยทีเดียว น้องโรมผมเปียกชุ่มเพราะเหงื่อและมีแบบเป็นเม็ดไหลลงมาจากหน้าผากด้วย คุณพ่อบอกว่าไม่รู้สึกถึงความเย็นเลย ส่วนพี่รักหันมาพูดสั้น ๆ ว่า ที่พักที่นี่กากที่สุดตั้งแต่ที่เคยพักมา ทำเอาคุณแม่หัวใจฟีบฝ่อลงทันใด

หลังจากที่คุณแม่แพ้โหวต ทุกคนขอเปลี่ยนไปพักห้องจาคะ 6 และ 7 ซึ่งอยู่ติดกับสระน้ำเกลือ ไม่เห็นวิวแม่น้ำ แถมยังมีทีวีอีกด้วย สระว่ายน้ำส่วนรวมกลายเป็นสระส่วนตัวเพราะสุดสัปดาห์นี้มีแต่ครอบครัวของเรา ของที่เตรียมมาให้ลูกเป็นอันต้องพับเก็บไป เวลาพักผ่อนของลูกไม่ใช่อย่างที่คิดไว้ กลับกลายเป็นดูการ์ตูนและลงสระว่ายน้ำ เวลาพักผ่อนของคุณพ่อคือเดินถ่ายรูปและนอนหลับ เวลาพักผ่อนของคุณแม่คืออ่านหนังสือและอ่านหนังสือ (จบไปสองเล่ม) ทั้งหมดนี้สลับกันไปกับการทำกิจกรรมร่วมกันเป็นช่วง ๆ ได้แก่ การเล่นบิงโก ช่วงเวลารับประทานอาหารแต่ละมื้อ รวมถึงช่วงเวลาอาหารว่างที่ห้องรวมชั้นล่างของบ้านขันติ (ห้องโปรดของคุณแม่) และเวลาลงเรือชมพระอาทิตย์ตก

ระหว่างทางกลับบ้านวันนี้ คุณแม่ถามลูกถึงความรู้สึกในการไปพักผ่อนครั้งนี้ คำตอบของลูกยังทำให้คุณแม่ยิ้มได้ ลูกแค่ไม่ชอบที่อากาศร้อนและเครื่องปรับอากาศเย็นไม่ทันใจเท่านั้น แต่ความเรียบง่ายอื่น ๆ ของที่พัก ทั้งที่นอนแบบฟูกวางบนพื้น ประตูแบบลงกลอน การใช้ไม้ขัดประตู การอยู่ใกล้ชิดกับมีลาภและดีดี้ (สุนัขเฝ้าบ้าน) แมลงเล่นไฟ จิ้งจก แมงมุม การได้นั่งเปลญวนใต้ต้นไม้ กินข้าวชามสังกะสี การทำความรู้จักกับแม่ครัว คุณอา คุณป้า และพี่ที่คอยดูแลเราระหว่างที่เราพักผ่อนอยู่ที่อาทิตย์-ธารา ก็ทำให้ลูกมีความสุขไม่น้อย

สรุปว่า ช่วงเวลาทิ้งตัว ของแต่ละคนแตกต่างกันไป ลูกทิ้งตัวลงนอนดูการ์ตูน คุณพ่อทิ้งตัวลงนอนหลับ คุณแม่ทิ้งตัวลงนอนอ่านหนังสือ ไม่มีใครสนใจสิ่งอื่นใด คุณแม่คงต้องยอมรับว่าการทิ้งตัวเป็นเรื่องเฉพาะตัวของใครของมัน แต่ละคนควรได้ออกแบบการทิ้งตัวของตัวเอง สำหรับคุณแม่แล้ว การทิ้งตัวที่สนุกที่สุดของการพักผ่อนครั้งนี้คือ ตอนที่คุณพ่อทิ้งตัวลงนอนบนฟูก คุณแม่ทิ้งตัวลงนอนบนตัวคุณพ่อ พี่รักทิ้งตัวลงนอนบนตัวคุณแม่ น้องโรมทิ้งตัวลงนอนบนตัวพี่รัก

การทิ้งตัวแบบหมู่ซ้อนกันสี่ชั้นที่แม้จะหายใจลำบากเพราะถูกทับเกือบแบน แต่เรียกเสียงหัวเราะได้ยาวนาน กลายเป็นช่วงเวลาแห่งการทิ้งตัวที่มีความสุขอย่างแท้จริง ขอเพียงเรามีกันและกันแบบนี้ตลอดไป

ดูรูปเพิ่มเติมได้ที่ลิงก์ด้านล่างค่ะ

IMAGERY: Arthit-Tara familygallery and Arthit-Tara resortgallery