พากันเดินขึ้นเขาไป Bastei Bridge (Parents Duo Trip, June 2016)

ออกจากโรงแรมไปขึ้นรถไฟที่ Dresden Hauptbahnhof ยืนจิ้ม ๆ กันอยู่ที่เครื่องขายตั๋วสักพักก็มีหนุ่มเยอรมันน่าจะยังเรียนมหาวิทยาลัยอยู่ เดินมาถามว่าให้ช่วยมั้ย คือเราจะไปลงที่ Kurort Rathen หน้าจอมีให้เปลี่ยนภาษาได้ แต่สถานีปลายทางที่ต้องการนี่พิมพ์แล้วขึ้นมาสองที่ เลยงง ๆ ว่าของเราอันไหน ในที่สุดหนุ่มเยอรมันก็ช่วยซื้อตั๋วให้เสร็จสรรพ เราเดินขึ้นมาถึงชานชาลาเรียบร้อย กำลังมองป้ายว่าขบวนถัดไปใช่ของเรามั้ย หนุ่มคนเดิมเดินมาสะกิด ยูยู ยูต้องตอกตั๋วตรงนี้ด้วยนะ ว่าแล้วหยิบตั๋วจากมือเราไปตอกที่เครื่อง คืนบัตรให้เรา แล้วเดินลงจากชานชาลาไป โห อะไรเนี่ย คิดว่าจะเจอแบบนี้เฉพาะที่ญี่ปุ่นเสียอีก

นั่งรถไฟประมาณ 40 นาทีก็ถึง Kurort Rathen ซึ่งเป็นหมู่บ้านตีนเขาก่อนเดินขึ้นไป Bastei Bridge เราต้องนั่งแพข้ามฟากเสียก่อน ตอนที่ไปถึงสถานีก็ประมาณเก้าโมงเช้า คนน้อยมาก อากาศเย็นสบายสำหรับคุณพ่อ เย็นไปนิดสำหรับคุณแม่ ต้องคว้าเสื้อคลุมมาใส่ทับอีกตัว พอข้ามแม่น้ำ Elbe มาแล้ว ก็เดินไปตามทาง ผ่านโรงแรมที่พักมากมาย ตอนแรกคุณแม่ก็ชวนคุณพ่อมาพักที่นี่สักคืน แต่คุณพ่อบอกว่าขี้เกียจเก็บกระเป๋าย้ายที่พักบ่อย ๆ ซึ่งก็ดีแล้วเพราะเราใช้เวลาอยู่ที่นี่แค่ครึ่งวันเอง เราสองคนเดินตามป้ายไปเรื่อย ๆ ป้ายเขียนบอกว่าใช้เวลาเดิน 40 นาที ทางเดินเป็นบันไดขึ้นไปเรื่อย ๆ เรียกว่าขาขึ้น มีแต่ขึ้นอย่างเดียว คุณแม่เมื่อยขามาก ๆ ต้องหยุดหายใจเป็นพัก ๆ กว่าจะถึงจุดชมวิวแรกก็ขาลากเหมือนกัน ที่จุดชมวิวแรกนี้ มองลงไปจะเห็นหมู่บ้าน Rathen กับแม่น้ำด้านล่าง วิวสวยเห็นแล้วหายเหนื่อย แถมมีคู่คุณปู่คุณย่ายืนชมวิว ชี้ชวนกันดูโน่นนี่ให้เราได้ยิ้มไปกับเค้าด้วย เก่งจริง ๆ เรายังเหนื่อยขนาดนี้ ต้องปรบมือให้คุณปู่คุณย่ากันเลยทีเดียว

พักชมวิวถ่ายรูปกันอยู่สิบนาทีได้ จากนั้นก็เดินต่อ ยังเป็นขาขึ้นเหมือนเดิม แต่ไม่รู้สึกเมื่อยเท่าครึ่งแรกแล้ว คงจะเริ่มชิน เดินต่ออีกไม่นานก็ถึงสะพาน Bastei Bridge ซึ่งเดิมเป็นสะพานไม้ แต่ปัจจุบันเป็นสะพานหิน ตั้งอยู่บริเวณเทือกเขาหินทราย Bastei เทือกเขานี้สูงกว่าแม่น้ำ Elbe เกือบ 200 เมตรและสูงกว่าระดับน้ำทะเล 300 เมตร เป็นส่วนหนึ่งของอุทยานแห่งชาติ Saxon Switzerland ทางทิศตะวันออกเฉียงใต้ของ Dresden คุณพ่อบอกว่าเมื่อยมากแต่ก็คุ้มค่าที่ได้มา น่าเสียดายที่อากาศไม่ค่อยดีมีฝนพรำเป็นระยะ สลับกับแดดออก คุณพ่อยืนรอจนแดดออกได้รูปที่ต้องการแล้วเริ่มเดินลง ระหว่างเดินลง ปรากฏว่าฝนตกหนักมาก ต้องยืนหลบฝนตามชะง่อนหินอยู่พักใหญ่ โชคดีที่คุณพ่อคุณแม่มาถึงกันแต่เช้า เพราะตอนขาลง มีนักท่องเที่ยวเดินสวนขึ้นเขามาแบบหนาแน่นมาก สรุปเราใช้เวลาเดินขึ้นเดินลง 3 ชั่วโมง (รวมถ่ายรูป) แล้วที่เห็นป้ายเขียนไว้ว่าใช้เวลาเดินขึ้น 40 นาทีนี่คืออะไร ขาคนไทยตัวเล็ก ๆ อย่างเราคงใช้มาตรฐานชาวเยอรมันไม่ได้สินะ กว่าจะลงมาถึงข้างล่างก็ได้เวลามื้อเที่ยงพอดี เราตัดสินใจกินมื้อเที่ยงกันที่ Rathen ก่อน แล้วจึงนั่งรถไฟกลับ Dresden

กลับมาถึงโรงแรม ล้มตัวลงนอนพักขาแป๊บเดียว คุณพ่อพูดขึ้นมาว่าจะซื้ออะไรบ้าง ซื้อวันนี้เลย หลังจากนี้ไม่น่ามีเวลา คุณแม่ตาโตถึงโตมาก รีบเด้งจากเตียง พร้อมลงสนามทันที อิอิ

เดินตรงจากโรงแรมมาทางซ้ายได้ไม่นานก็ถึง Almarkt Galerie ทุกสิ่งอย่าง On Sale แต่มากับคุณพ่อ คุณแม่จึงต้องสงวนท่าทีนิดนึง ซื้อเฉพาะของฝากเท่านั้น (ของตัวเองไว้ค่อยหาเวลาช้อปคนเดียว จริงมั้ย) ได้ขนมและของฝากเกือบครบ ขาดบางอย่างค่อยไปหาซื้อที่ Berlin อีกที เดินกลับโรงแรมหอบของพะรุงพะรัง ทั้งของในเป้หลัง และถุงสะพายข้างกับถุงหิ้ว ผ่าน Lindt Shop (อยู่ใกล้โรงแรมมาก) คุณแม่ขอแวะเพิ่มพลังสักหน่อย ซื้อ Whole Hazelnut Bar ที่ชั่งขายหน้าร้านเป็นแผ่น ๆ มากิน ถั่วเยอะมาก ปกติคุณพ่อไม่ชอบกินช็อกโกแลต ยังติดใจเลย

กลับถึงโรงแรม รื้อเอาข้าวและอาหารไทยของ “โรซ่าพร้อม” ที่เตรียมมาขึ้นมากิน รสชาติก็พอได้นะ แต่ข้าวแข็งมากเพราะไม่มีไมโครเวฟให้อุ่น จากนั้นจัดกระเป๋าเอาของฝากลงกระเป๋าให้หมด คุณพ่อดูสบายใจที่กระเป๋าเต็มแล้ว แต่หารู้ไม่ว่ากระเป๋าอีกใบจะว่างมากหลังจากไปถึง Potsdam เพราะกระเป๋าใบนั้นใส่ของฝากมาให้เพื่อนที่ Berlin เกินกว่าครึ่งกระเป๋า แสดงว่าคุณแม่จะมีที่เหลือสำหรับใส่ของเพิ่มอีกเพียบเลย นี่คุณแม่แอบนึกในใจ คุณพ่อไม่ได้ยินหรอกนะ