ท่ามกลางความยากลำบากของอีกหลาย ๆ ครอบครัว บางคนต้องสูญเสียผู้เป็นที่รักไปในช่วงปีที่ผ่านมานี้ สิ่งที่เราทำได้คือส่งกำลังใจ ส่งหนังสือ ส่งต้นไม้ ส่งของกิน อุดหนุนคนรู้จัก แล้วส่งต่อให้ญาติ ๆ เพื่อน ๆ แทนความคิดถึงและห่วงใย ได้แต่หวังว่าทุกคนจะผ่านช่วงเวลาแบบนี้ไปด้วยกัน ได้กลับมารวมญาติ นัดเจอกลุ่มเพื่อนประจำปี หลังจากห่างหายกันไปนานถึงสองปี… Read More
สรุปว่าถึงจะไม่ได้เซอร์ไพรส์เรื่องของขวัญครบรอบแต่งงาน แต่ก็เซอร์ไพรส์ที่สามีจำวันแต่งงาน วันจดทะเบียน วันเลี้ยงฉลอง สลับกันไปหมด ขำกันทั้งบ้าน
17+2 ปีแล้ว จะวันไหน จำผิดจำถูก ก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร ขอแค่ให้ได้อยู่ร่วมทุกข์ร่วมสุขกันไปแบบนี้ทุกวันก็ดีใจที่สุดแล้ว… Read More
ปลายปีที่แล้ว ครอบครัวของเราวางแผนการเดินทางสำหรับช่วงปิดเทอมใหญ่ไว้ 2 ทริป แบบขับรถ 1 ทริป (10 วัน) แบบนั่งเครื่องอีก 1 ทริป (16 วัน) สรุปว่าต้องพับไปทั้ง 2 ทริป และโครงการทำ Family Scrapbook ระหว่างเดินทาง แล้วนำมาตีพิมพ์เป็นหนังสือส่งความสุขตอนสิ้นปี จึงต้องล้มเลิกไปด้วย จากท่องโลกกว้างกลายเป็นเที่ยวที่บ้านโดยฉับพลัน… Read More
สรุปว่าข้อดีของการมีวันครบรอบแต่งงานปีละสามวันคือช่วยให้เรามีแผน/วันสำรองสำหรับทุกสถานการณ์ ไปตะลอนด้วยกันมาสองวันหนึ่งคืน ไม่มีอะไรให้กันเป็นพิเศษนอกจาก “เวลา”
กลับมาถึงบ้าน ทำหน้าที่แม่บ้านจนค่ำ เพิ่งได้ขึ้นมาเช็คงานแปลในห้องทำงาน จึงเห็นของขวัญวันครบรอบแต่งงาน 15 ปี วางอยู่หน้าคอมพ์ ลูกชายบอกว่าคุณพ่อวางไว้ตั้งแต่เย็นวันจันทร์ คุณแม่เพิ่งมาเห็นเย็นวันพุธ… Read More
ทุกคนตื่นก่อนนาฬิกาปลุกเล็กน้อย ไม่แน่ใจว่าจะได้ขึ้นเขาไปดูทะเลหมอกกันหรือเปล่า เพราะเมื่อคืนฝนตกหนักมากตั้งแต่เที่ยงคืน คุณพ่อบอกว่าน่าจะหยุดตกไปตอนตีสอง คุณแม่ให้ทุกคนเปลี่ยนชุดเตรียมขึ้นเขาไว้ก่อน ถ้าไม่ได้ขึ้น เดี๋ยวตาเตี่ยมคงมาบอกเอง… Read More
บ้านตาเตี่ยมเป็นบ้านไม้ยกพื้นสูง มีใต้ถุนบ้าน (เป็นที่กกไข่ของไก่แจ้) มีห้องนอน 2 ห้อง ห้องหนึ่งเป็นผนังไม้กระดาน อีกห้องหนึ่งเป็นไม้ไผ่ขัดสาน มีชานบ้านหน้าห้องนอนทั้งสองห้อง มองเห็นสวนและวิวภูเขาอยู่ไม่ไกล ส่วนห้องนอนของตาเตี่ยมอยู่ใกล้กับห้องครัว เป็นโฮมสเตย์ที่เจ้าของบ้านแบ่งห้องให้เราอยู่… Read More
น้องเป๊กลูกชายลุงแป๋ว เป็นไกด์เด็กอนุบาลที่น่ารักมาก ทั้งแนะนำให้รู้จักกับหมาข้างทาง ชี้ให้ดูบ้านตัวเอง และแนะนำให้รู้จักบ้านหลังอื่น ๆ อีกด้วย ลุงแป๋วกับน้องเป๊กพาเรานั่งรถอีแต๊กไปแวะอชิโฮมสเตย์เป็นที่แรก น่าจะเป็นโฮมสเตย์ใจกลางหมู่บ้านที่หลังใหญ่ที่สุดและสวยที่สุดจากทั้งหมด 26 หลัง (แน่นอนว่าคุณแม่ไม่เลือกพักหลังนี้) ตามด้วยการดูตุ๊กตาบาร์โหนที่บ้านตาวงษ์ จากนั้นไปดูการทอผ้าใต้ถุนบ้าน ลูกชายคนเล็กไม่พลาดลองทุกอย่างที่ขวางหน้า… Read More
ใครยังไม่เคยมาสุโขทัย คุณแม่ขอชวนให้มาเที่ยวกันนะ ตัวเมืองสงบดี ถ้าได้ขี่จักรยานวนรอบอุทยานตอนเช้า (มีเส้นทางจักรยานรอบเมืองด้วย) คงเป็น รุ่งอรุณแห่งความสุข สมชื่อ สุโขทัย
วันที่สามคุณแม่จึงต้องปลอบใจทุกคนด้วยการเข้าพักที่รีสอร์ต มีสิ่งอำนวยความสะดวกครบครัน คุณพ่อได้นวด ลูกได้ว่ายน้ำในสระว่ายน้ำ คุณแม่ได้ทำงานแปล ก่อนที่วันรุ่งขึ้นจะไปเรียนรู้วิถีชาวบ้านที่บ้านนาต้นจั่น ซึ่งคุณแม่เลือกบ้านสวนตาเตี่ยมที่อยู่ไกลและไม่มีไฟฟ้าใช้ (อีกแล้ว) ศรีวิไล รีสอร์ต แอนด์ สปา เป็นโรงแรมใหม่ เพิ่งเปิดมาได้ปีกว่า ห้องพักสะอาดสะอ้าน… Read More
เห็ดที่เคยเห็นที่นี่เป็นครั้งแรกคือเห็ดสีเหลืองขนาดใหญ่กว่าฝ่ามือ ลูกถามว่ากินได้ไหม คุณศักดิ์ตอบทันทีว่ากินได้ แต่กินได้ครั้งเดียว กินแล้วตายเลย (นั่น) ลูกหัวเราะกันใหญ่ จากนั้นก็เจอเห็ดรูปร่างแปลก ๆ สีขาว สีเทา สีส้มมาเรื่อย ๆ คุณศักดิ์ชี้ให้ดูว่านี่เห็ดสี่คนหาม คุณแม่ทักว่าชื่อแปลกจัง เลยได้คำอธิบายว่า กินแล้วต้องใช้สี่คนหามลงโลงเลยไง อ้อ… Read More